Okazuje się ze te 10 wskazań jest tym samym czym 10 przykazań w naszej religii. Jednak zamiast słowa „przykazania” używa się słowa „wskazania” gdyż mają one charakter dobrowolnego zobowiązania. Budda mówił że dobrze jest ich przestrzegać, jednak nikomu nie mogą być narzucane.
Dziesięć wskazań w buddyzmie mahajany:
1.Nie zabijać
2.Nie kraść
3.Nie pragnąć seksu
4.Nie kłamać
5.Nie pić alkoholu (narkotyki też są wykluczone)
6.Nie mówić o błędach innych
7.Nie chwalić się
8.Nie być skąpym
9.Nie wpadać w gniew
10.Nie oczerniać Trzech Klejnotów a sa to:
1.Budda to istota oświecona; ktoś kto przebudził się ze stanu niewiedzy, wykroczył poza cierpienie ludzkiej egzystencji, posiadł najwyższą mądrość i zerwał z wszelkim przywiązaniem.
2.dharma to nazwa podstawowych zasad etycznych, jakimi powinien kierować się każdy wyznawca – obejmujących obowiązek pracy, założenia rodziny, spłodzenia i wychowania dzieci oraz na starość próby osiągnięcia wyzwolenia. Dharma jako powinność to wypełnianie obowiązków społecznych i religijnych.
3.Sangha jako trzecia część Trzech Klejnotów nawiązuje do Wspólnoty Świętych tzn. Czterech Szlachetnych.Sangha najczęściej jest zorganizowana w klasztory lub świątynie. Najwyższą władzą w sandze jest patriarcha. Najwyższą władzą w klasztorze jest opat jemu podlegają nauczyciele i mnisi . Nauczyciele i starsi mnisi mają władzę zwierzchnią nad nowicjuszami. Tak wygląda hierarchia.
Powyższe wskazania pochodzą z Brahmadżali, sutry z kanonu mahajany. Te wskazania oraz ich przekaz istnieje m.in. w Japonii, jest tam szczególnie praktykowany i przyjmowany zarówno przez osoby świeckie jak i mnichów, ale w różnej formie.
Dziesięć wskazań jest recytowanych przez nowicjuszy podczas wyświęcenia a także podczas świąt i pory deszczowej. Wszystkie przykazania pochodzą z Dasa Sikkhapada (Khp 2) – Khuddakapatha (tj. I księgi Khudaka Nikayi).
Z powodu karmy dziesięciu szlachetnych czynów,
nasze wysiłki uszlachetniają pole.
Nasze życie staje się dłuższe.
Nasze radości stają się większe.
Mamy zgodnych partnerów i żadnych wrogów.
Nikt nas nie obmawia.
Wszyscy są dla nas mili.
Ludzie uważają, że nasze słowa zasługują na uwagę;
Wszyscy cieszą się, mogąc je słyszeć.
Jesteśmy zadowoleni.
Istnieje wzajemna dobroć.
Są właściwe poglądy.
To Słowa Buddy z Sutry Nauk o Dziesięciu Czystościach.
Natomiast 5 wskazań obowiązuje osoby świeckie. Są one często recytowane podczas ceremonii religijnych.
1.Zobowiązuję się przestrzegać nakazu, powstrzymywać się od odbierania życia.
2.powstrzymywać się od brania tego co nie jest dane.
3.powstrzymywać się od złego zmysłowego prowadzenia się.
4.powstrzymywać się od fałszywej mowy.
5.powstrzymywać się od zażywania intoksyków, które prowadzą do nieuwagi.
Dodatkowo bylo Osiem wskazań dla osoby świeckiej o zaawansowanej praktyce a także tych spośród, którzy przestrzegają dni wytężonej praktyki medytacyjnej. Podejmują je głównie osoby starsze lub zainteresowane głębokim rozwojem duchowym.
Zawierały one powyższe 5 wskazań i dodatkowo jeszcze trzy:6. Zobowiązuję się przestrzegać nakazu, powstrzymywać się od jedzenia w zakazanym czasie (tj. po południu).
7. Zobowiązuję się przestrzegać nakazu, powstrzymywać się od tańca, śpiewu, muzyki, oglądania przedstawień, noszenia girland, używania perfum i upiększania ciała kosmetykami.
8. Zobowiązuję się przestrzegać nakazu, powstrzymywać się od spania w wysokich i luksusowych łożach.
Mnisi przestrzegają dodatkowo szeregu wskazań, większość z których jest rozwinięciem lub pogłębieniem Ośmiu Wskazań. Tak na przykład Trzecie Wskazanie dla mnicha oznacza nawet nie dotykać się do kobiety. W celu utrzymywania ciała i umysłu w czystości, mnisi uczą się szanować wszystkie kobiety i traktować starsze kobiety jak matki, rówieśniczki jak siostry, a młodsze kobiety jak córki.
10. wskazanie dotyczące mnichów to:
Zobowiązuję się przestrzegać nakazu, powstrzymywać się od przyjmowania złota i srebra (pieniędzy).
Buddyjskie prawo karmy opisuje, że działania, których rezultaty „zaowocowałyby” cierpieniem w następnym odrodzeniu, mogą być wyparte przez nowe działania jeszcze przed śmiercią, których rezultaty „zaowocują” szczęściem w następnym odrodzeniu. Prawo owe karmy wykazuje również, że te rezultaty doświadczane są tylko przez istotę, która nagromadziła ich przyczyny. Osoba dokonująca niewłaściwości sama się unieszczęśliwia, gdyż produkuje karmę skutkującą cierpieniem w przyszłości, aczkolwiek niezdeterminowaną, gdyż może być zmieniona przyszłymi właściwymi uczynkami skutkującymi szczęściem.
Warto zrobić rachunek sumienia ,co się nam przez tysiące lat udało.
